Zaterdag 14 mei, we kwamen maar 271 gram tekort voor een overwinning

Om 6 uur in de ochtend waren we met 8 personen, 1 vrouw en 7 mannen, aanwezig in de sporthal om te gaan vissen om de Henny Holt Wisselbokaal. Henny zelf genoot van een vakantie wat de overige deelnemers wat meer kans gaf op een overwinning. Lang geleden dat een vrouw deel nam aan een van de zaterdagwedstrijden, daarom extra welkom.
Was er in eerste instantie gekozen om binnen de bebouwde kom van Ten Post te gaan vissen, gezien het weer werd er in overleg besloten om uit te wijken naar het stuk Damsterdiep achter de Banjer, achteraf voor het weer een goede keuze maar voor de vangsten misschien wel wat minder.
Om goed zes uur vertrokken we naar het water, daar aangekomen had iedereen snel een plekje gevonden en konden we gaan vissen. Dat alle begin moeilijk is bleek wel toen ik bij het naar achter stappen languit over mijn voeremmer struikelde, de hengel in de hand, die bleef heel maar de helft van het voer verdween in het gras. Gelukkig lachte mijn zoon naast mij niet want je weet wie het laatst lacht lacht het best. Al snel wist Sytze een leuke platter op de wal te brengen, een mooi begin, de vis is er en ze aast ook nog. Helaas bleef het lange tijd bij die ene mooie platter, verderop bleek het net zo te zijn, een aantal kleine visjes werden er gevangen maar het was voor zover we meekregen nergens goed.
Na enige tijd krijgt Sytze weer beet, subtiel wordt de haak gezet en schiet het elastiek uit de top. De vis blijft diep en laat Sytze alle hoeken van het Damsterdiep zien, een mooie zeelt misschien? Na enige tijd komt de vis aan het oppervlak, het blijkt een mooi spiegelkarpertje te zijn, mooie vis en extra leuk om te vangen aan de vaste stok.
Om kwart over twaalf stoppen we met vissen en wordt de vangst gewogen maar voor dat ik daar over vertel nog even terug naar het vissen, ongeveer een half uurtje voor het einde. Mijn zoon is even wezen buurten en keert terug op zijn plateau, althans dat probeert hij, eenmaal met een been op het plateau zakt deze door de voorste poot en zie ik een tafereel dat de lachspieren doet spannen. Met alle kunst en vliegwerk probeert Sytze op de wal te blijven, hierbij de hengel in de hand houdend wat o.a. ten kost gaat van zijn viskist die in het Damsterdiep verdwijnt evenals de aasbakken en wat ander klein materiaal. Wonder boven wonder blijft hij zelf op het droge. De viskist dobbert als een lek geslagen tanker voor ons, langzaam meer water makend, de steel van het schepnet door de draagriem gestoken komt de kist langzaam maar zeker richting de walkant. Nu nog uit het water, met ons tweeën lukt het uiteindelijk de kist op het droge te krijgen en blijkt de schade beperkt te zijn gebleven tot een afgebroken steun en een zeer been voor de visser.
We gaan wegen, overal blijken de vangsten sterk tegen te vallen, Klaas is boven Jan, bijna vier kilo in de weegzak, de anderen kunnen hier niet aan tippen. Dan is de laatste aan de beurt, Janny, de enige vrouw in ons midden. Het leefnet wordt uit het water gehesen en zowaar zien we mooie vissen, naast enkele mooie brasems een pracht van een zeelt, in totaal komt er 12.673 gram vis in de weegtas te liggen, als mannen krijgen we klop, we komen met ons allen 271 gram tekort om van haar te winnen.
Janny proficiat, een mooie vangst, we zullen je naam vereeuwigen door middel van een inscriptie van je naam en hopen dat je vaker van de partij zult zijn.
 

De uitslag: