Zaterdagcompetitie 2017

Voor de standen van de zaterdagcompetitie, klik hier!
 
Zaterdag 28 oktober, het Damsterdiep in Garmerwolde

Vandaag de laatste wedstrijd van de competitie van dit jaar. Normaliter zouden we dan gaan vissen in het haventje van Stedum, maar door de erg teleurstellende vangsten de afgelopen weken hebben we besloten te gaan voor het Damsterdiep in Garmerwolde. Gezien de verwachte wind geen verkeerde keuze, zo kunnen we daar wat in de luwte van de bebouwing zitten.

Om goed zeven uur in de ochtend zitten we met ons negenen aan de koffie. Voor sommigen komt het als een verrassing dat we niet naar Stedum gaan, maar het stond vrijdag toch echt wel op de site te lezen dat we daar niet heen gingen. Voordat we vertrekken moeten we nog even aangeven hoeveel kilo vis we vandaag verwachten te gaan vangen, de prijs is een door Hengelsport Sappemeer beschikbaar gestelde waardebon. De genoemde gewichten liggen tussen ruim 11 kilo en 45 kilo, maar hopen dat de laatste gelijk krijgt want dan hebben we toch leuk gevangen.
In het donker vertrekken we naar Garmerwolde, we kunnen lekker rustig aan doen want het duurt nog wel even voordat we de dobbers kunnen zien. Sytze en ik rijden eerst naar het einde van het parcours maar daar staat de wind al zo op het water dat we toch maar in het midden een plekje zoeken, alle ruimte en Henny als buurman is nooit verkeerd. Nadat de spullen zijn opgesteld en met wat moeite is gepeild besluiten we dat we wel kunnen beginnen, het is eerst even turen maar al snel wordt de antenne van de dobber beter zichtbaar. De eerste vissen worden rap gevangen, bijna allemaal voorns, slechts een enkele platter en sporadisch een baarsje. Na wat casters te hebben gebracht worden de voorns dikker en vang ik zo nu en dan echte mooie dikke voorns.
Na in het midden een keer de hele wereld aan de haak te hebben gehad krijg ik weer een aanbeet, ik tik aan en denk weer de aardkloot aan de haak te hebben maar voordat ik uitgedacht ben komt er beweging, het is zwaar, het zwemt en is niet van plan zich gewonnen te geven. Nadat ik met pijn en moeite de hengel heb weten af te steken beweegt het onbekende van links naar rechts maar blijft onzichtbaar. Dan een snelle spurt en de haak schiet los. Jammer al had ik maar een glimp opgevangen van wat dit is geweest.

De casters blijven in trek en met regelmaat cup ik wat op de plek. Een paar op de haak en even later zakt mijn pen mooi weg, een mooie brasem is mijn deel, er zouden deze ochtend nog een aantal volgen.

Ook Sytze naast mij schakelt over op de caster en ook hij weet vlot een mooie platte te landen. Helaas voor hem doet een barstende koppijn hem besluiten in de loop van de ochtend huiswaarts te keren. Bij de rest van de deelnemers blijft het vooral bij voorns als vangst, maar dan wel mooie volwassen exemplaren. Als om kwart voor twee het einde daar is blijken we allemaal een mooie vangst te hebben, de één wat meer dan de ander maar in totaal toch ruim 56 kilo, de optimist Klaas Kort weet hiermee de waardebon te bemachtigen met zijn gok van 45 kilo.

 

Deze laatste wedstrijd weet ik te winnen met ruim 14 kilo vis, niet genoeg om mij kampioen te mogen noemen, deze eer is voor de derde maal in successie weggelegd voor Peter Jan Mulder met 8 wedstrijdpunten, als tweede eindig ik met 9 punten en derde wordt Klaas Kort met 14 punten.

 

Heren allemaal bedankt voor weer een heerlijk seizoen vissen, ik hoop jullie dan ook allemaal weer te zien bij de eerstvolgende wedstrijd in mei 2018.

 


Garmerwolde


De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Sjoerd de Jong 14.230  
2 Klaas Kort 9.129  
3 Henny Holt 7.383  
4 Klaas Joldersma 6.322  
5 Peter Jan Mulder 6.007  
6 Henk Lubbers 3.909  
7 Sytze de Jong 3.811  
8 Eddy Kamminga 3.108  
9 Eddy Bezema 2.186  

 

Zaterdag 14 oktober, het Hoendiep bij Hoogkerk

Na lang wikken en wegen hebben we toch maar besloten om vandaag naar het Hoendiep bij Hoogkerk te gaan. Er waren meer opties maar geen enkele leek optimaal. Ook de vissers van h.c. Foxhol zaten met dit probleem, het water van het Zuidlaarderkanaaltje was bruin van de tijdelijke lozingen i.v.m. werkzaamheden en daar was dus niet te vissen. Aangekomen bij het water bleken zij dan ook de gok te hebben genomen naar Hoogkerk af te reizen in de hoop dat wij een andere locatie zouden betrekken. Helaas voor hen, maar met alle medewerking van deze vissers konden wij de stekken innemen en gingen zij op zoek naar een andere plek. Mooi dat het ook op deze manier kan, bedankt heren.

Vissen begint voor mij de avond voor de wedstrijd, de maden en pinkies reinigen, beetje polenta bloem er bij. De casters spoelen en natuurlijk het voer klaarmaken. Ook voor buurman Ludolf, voer en aas in zijn voeremmer en deze weer bij hem achter huis neergezet, kan hij het morgenochtend zo pakken om mee te gaan vissen. Moet je er wel aan denken natuurlijk in de vroege ochtend. Eenmaal aan het water zie ik een brede grijns op zijn gezicht, "denk dat ik nog maar even naar Ten Post moet". Heeft die oen zijn emmer thuis laten staan, helemaal vergeten. Gelukkig heb ik altijd wel wat extra bij mij en zo delen we andermaal voer en aas.
Mijn gevoel zegt dat op deze plek ook in de wintermaanden wel vis is te vangen dus waarom zouden we vandaag andermaal met een matige vangst naar huis moeten. Als het fluitsignaal dan eenmaal klinkt kan er gevoerd worden en worden de eerste vissen al vlot gevangen. Henny zie ik de één na de andere vis vangen maar ook Henk een eindje verderop vangt zijn vissen. Hem zie ik geregeld een mooie voorn vangen. Zelf vang ik op 10 meter ook regelmatig een visje al is het formaat niet om over naar huis te schrijven. Na een dik uur vissen zakt mijn pen na een lichte opsteker in het diepe, ik sla aan en voel een stevige weerstand, het elastiek wordt even goed getest en na een korte strijd heb ik een mooie dikke brasem in het net liggen. Ze zijn er dus wel.

Eddy Kamminga heeft anders dan anders besloten met de vaste stok te gaan vissen (je moet soms wat). Ook hij blijkt met regelmaat vis te vangen en op een gegeven moment zie ik hem uit de onderwal komen en met een heroïsch gebaar ons duidelijk maken dat ook hij een mooie brasem in het net heeft, kort voor de kant gevangen.

Als ik dan weer een aanbeet krijg en contact weet te maken met een mooie brasem schiet mijn haak van de onderlijn, weg vis en de voerplek flink verstoord, dat wordt wachten op de terugkeer van de vissen. Henny zie ik een mooie platter haken en op zijn Henny's zonder net landen, vis van de haak, spartelt voor zijn voeten waarop Henny in een uiterste poging probeert deze vis voor zijn vangst te redden. Gelukkig staakt hij zijn actie want ik zag zowel vis als Henny al in het water verdwijnen.

Even later heeft Henny een mooie dikke voorn aan de haak, een snoek die in de buurt ligt denkt hier het zijne van en besluit de aanval in te zetten. Een snelle spurt en hij heeft de voorn te pakken, gelukkig voor Henny laat hij de vis weer los. Bij het wegen van de vis zal blijken dat het een flinke snoek moet zijn geweest gezien de wonden van de tanden op zijn/haar lijf.

Eén uur, het fluitje klinkt, tijd om de spullen op te bergen en de vangsten te gaan wegen. Iedereen blijkt zijn visje te hebben gevangen, de een wat meer dan de ander maar dat hoort er nu eenmaal bij. Als ik Klaas Joldersma vraag hoe het is gegaan zie ik een voldaan gezicht en krijg als antwoord "heb wel mooie vissen gevangen", nu gaat het hier bij mooi waarschijnlijk niet om het uiterlijk van de vissen naar ik aanneem maar om de grootte. Eenmaal bij zijn stek aangekomen en het leefnet uit het water wordt gelicht blijkt mijn veronderstelling de juiste. Klaas heeft als enige meerdere mooie brasems weten te vangen wat een totaalgewicht van bijna 10 kilo aan de weger brengt.

Weer een mooie en voor het eerst weer droge visdag zit er op, nog één te gaan.

 


Nee, toch niet de broer van Danny Christiaan!


De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Klaas Joldersma 9.736  
2 Eddy Kamminga 6.414  
3 Peter Jan Mulder 6.376  
4 Henny Holt 6.061  
5 Henk Lubbers 5.591  
6 Sjoerd de Jong 5.521  
7 Klaas Kort 3.842  
8 Ludolf Wierenga 1.560  
9 Eddy Bezema 1.366  

 

Zaterdag 30 september, andermaal het Hoendiep

Deze ochtend vertrokken we andermaal met ons achten richting Enumatil om te gaan vissen in het Hoendiep. Het was lekker rustig weer al waren de vooruitzichten wat neerslag betreft niet echt positief. Maar na twee wedstrijden in de regen was het gewoon hopen dat de regen even uit bleef en we zonder de paraplu op te zetten lekker zouden kunnen vissen.
De plek was voor iedereen nieuw en dus was het even zoeken in het begin naar een geschikt stukje wal om de spullen aan het water te zetten. Gelukkig duurde het maar kort en hadden we allemaal een plekje gevonden. Het water lag er mooi rustig bij, de kleine vis was aan het oppervlak zichtbaar dus snel de spullen uit de auto. Na een kwartiertje klonk het vertrouwde fluitsignaal en konden we gaan vissen. De eerste visjes verdwenen al snel in de leefnetten, even wachten op de wat grotere vis.
Na een paar uur vissen was het nog steeds wachten op de grotere vis en namen de aantallen kleine vis die we konden vangen ook nog af, het lijkt een dag te worden waarbij visjes van een gram of 50 de uitslag gaan bepalen. Slechts sporadisch wordt er een vis gevangen die via het schepnet op het droge moet worden geholpen. Zelf heb ik mijn schepnet niet hoeven te gebruiken.
aan het 'buurten' van de deelnemers is te zien dat het niet alleen bij ons armoede troef is. De vangsten blijken zeer matig en bestaan voor het overgrote deel uit "ondermaatse"vis van een gram of 40 à 50. Jammer, zo gehoopt wat mooie vissen te vangen deze ochtend.

Als om één uur het fluitje weer klinkt is het tijd om op te ruimen en vallen de eerste druppels van de ochtend.
Volgende keer beter zullen we maar hopen.

Heb je een tip voor de volgende wedstrijd laat het mij even weten.

 


Ook hier was het wachten, wachten, wachten!


De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Henny Holt 3.130  
2 Peter Jan Mulder 2.921  
3 Klaas Kort 2.781  
4 Henk Lubbers 2.304  
5 Sjoerd de Jong 2.228  
6 Sytze de Jong 1.322  
7 Klaas Joldersma 1.029  
8 Eddy Kamminga 785  

 

Zaterdag 16 september, het Hoendiep bij Hoogkerk

Vandaag weer een competitiewedstrijd, de vorige was half juli, dus al weer even geleden. Om zeven uur zijn we met ons achten en vertrekken we naar het Hoendiep bij Hoogkerk. Eddy Kamminga had weinig positieve berichten over het weer in Delfzijl, toen hij van huis ging viel het met bakken uit de lucht. Gelukkig is het hier droog.

 

Peter Jan gaat voorop zodat we hopen zonder omwegen op de plaats van handelen te komen, en dat lukt. Allemaal hebben we weer snel een plekje gevonden, de een het plekje van de voorgaande keer, een ander kiest voor een nieuwe plek. De lucht om ons heen is van het soort dat je mag verwachten dat het toch wel even zal gaan regenen.

 

Als we zover zijn klinkt het vertrouwde fluitje en kunnen we beginnen met vissen.
Zelf kies ik dit keer voor de feeder, stijf tegen de overkant wil ik een voerplek creëren in de hoop wat mooie brasems te vangen. Bij de eerste worp zie ik dat ik maar erg weinig nylon op de spoel heb, helemaal vergeten dat ik dit op de molen van Henk heb gezet, we gokken het er maar op dat het goed gaat.

Snel na het fluitsignaal zie ik Henny en Henk de eerste vissen vangen, het begin is goed. Dan kan de paraplu erbij, de regen valt gestaag. Gelukkig was het maar een buitje die duurde van half acht tot half twaalf. Je kunt eigenlijk wel spreken van redelijk stabiel weer.
De brasem is niet aan de praat te krijgen, waarschijnlijk zijn ze bang dat ze nat worden als ze aan land komen. Baarsjes daarentegen zijn wel actief, de een na de ander weet ik te vangen, maar daar ben ik eigenlijk niet voor gekomen. Als na enige tijd Eddy Kamminga even komt buurten, blijken bij hem de brasems ook afwezig. Wel worden er regelmatig mooie forse voorns gevangen.
De kleine vis moet het vandaag doen en dus zijn de vaste stok vissers in het voordeel en als het om vangen van deze vissen gaat is er vaak maar een die de wedstrijd weet te winnen, Henny, hij weet toch nog  een kleine vierenhalve kilo vis in het weegnet te deponeren en wordt daarmee eerste vandaag.


Peter Jan en Klaas Joldersma zitten op een ander stuk van het parcours maar ook hier is de baars en de voorn de hoofdvangst. Bij het wegen van Peter Jan zijn vangsten is een verstekeling in het net achtergebleven, na een gemeenschappelijke schatting van het gewicht wordt dit alsnog bijgeschreven bij het totaal van zijn vangst.

 

Over twee weken weer een wedstrijd, hopen dat het dan een keer weer droog is, want een paraplu is mooi om droog te zitten maar een onding bij het inwerpen of afsteken van een hengel. Maar we weten "Regent het in September, dan valt Kerstmis in December".


De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Henny Holt 4.469  
2 Klaas Kort 3.842  
3 Sjoerd de Jong 3.471  
4 Henk Lubbers 3.162  
5 Klaas Joldersma 2.749  
6 Eddy Kamminga 2.730  
7 Peter Jan Mulder 2.530  
8 Eddy Bezema 1.141  

 

Zaterdag 15 juli, het Damsterdiep nu in Garmerwolde

Toch maar weer het Damsterdiep. Op de andere beoogde plek stond het gras dermate hoog dat het in de ochtend niet mogelijk zou zijn geweest zonder een nat kruis aan het water te komen, en om nu de halve ochtend met iets dergelijks aan het water te moeten zitten, nee, dan maar naar Garmerwolde, de wallen mooi gemaaid en er wordt de laatste tijd een aardig visje gevangen.
Buienradar beloofde een droge ochtend maar op weg naar Garmerwolde zag ik toch echt een prachtige dubbele regenboog, dat betekent zon maar ook water in de lucht. Zo ook deze ochtend, echt Hollands weer, het ene moment zit je in je overhemdje in de zon en het volgende moment kan de paraplu weer op voor alweer een buitje. Wat wel mee zat was de wind, deze was maar amper aanwezig waardoor secuur vissen wat makkelijker is.

Eenmaal aan het water besluit ik om met de vaste stok te gaan vissen, in dit water is altijd kleine vis te vangen. En zo ook nu, al snel vang ik de eerste kleine visjes met zo nu en dan een maatse er tussendoor. Maar vissen is voor mij toch meer het vangen van mooie dikke brasems.

 

Aan mijn linkerzijde zie ik Henk Lubbers het schepnet ter hand nemen, een mooie brasem. Even later is Klaas Joldersma, vandaag mijn buurman, aan de beurt, ook hij een mooie dikke brasem. Beide aan de picker, stijf tegen de overkant net voor de plompenbladen gevangen. Is mijn keuze voor de vaste stok dan toch niet de juiste?
 

Als de aanbeten dan minder worden kan ik het niet laten, vaste stok opbergen en de picker in stelling brengen. Snel wat wormen knippen en een paar goed gevulde korven vlak voor wat rieten aan de overkant deponeren. Na een half uurtje een aanbeet, een baarsje die de verleiding van een mestpiertje niet kon weerstaan. Henk Lubbers heb ik in tussentijd nog een paar keer het schepnet zien gebruiken, hij blijkt twee mooie zeelten aan zijn vangst te hebben toegevoegd. Dan beweegt mijn topje andermaal, dit kan wel eens een brasem zijn, als ik aansla verneem ik een duidelijke weerstand en inderdaad ben ik even later ook de trotse eigenaar van een mooie dikke en donkere brasem, op naar de volgende.

Als Eddy Kamminga dan even komt buurten heb ik een vis aan de lijn die wat meer te vertellen heeft dan een doorsnee brasem, ook mij valt een prachtige dikke zeelt ten deel. Wat toch een prachtige vissen met die mooie kleine rode kraaloogjes, heerlijk.

Kwart over twaalf klinkt het vertrouwde fluitje, einde wedstrijd. Nu kijken wat de deelnemers hebben gevangen. Allemaal hebben we een aardig visje weten te vangen, aangekomen bij Peter Jan blijkt dat hij vandaag dé man is, mooie brasems, een zeelt en wat kleine vis brengen in totaal ruim twaalf kilo vis in het net, proficiat.

De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Peter Jan Mulder 12.387  
2 Sjoerd de Jong 7.018  
3 Henk Lubbers 5.928  
4 Eddy Kamminga 5.082  
5 Henny Holt 3.916  
6 Klaas Joldersma 2.959  
7 Klaas Kort 2.196  
8 Eddy Bezema 1.484  

 

Zaterdag 1 juli, het Damsterdiep in Ten Post

Vandaag gaan we vissen in het Damsterdiep in Ten Post. De andere optie, het Damsterdiep tussen Appingedam en Delfzijl, viel af, mede  gezien de regenval van de afgelopen dagen en het mogelijk spuien van dit overtollige water. Kwart voor zes in de ochtend zitten we andermaal met ons zevenen achter een bakje koffie te filosoferen over de de mogelijke vangsten van de dag, het water in het Damsterdiep staat ongewoon hoog, gelukkig steken de steigers nog boven het water en kunnen we daar gebruik van maken, wel even opletten want die dingen zijn snotglad. De weersites geven tegenstrijdige informatie, buienradar geeft aan dat het droog blijft de andere sites geven toch wat neerslag, na afloop heeft buienradar verloren, een groot deel van de ochtend valt er regen en motregen en van beiden word je nat.

Om zes uur gaan we op pad, de meesten hebben al een plekje in hun hoofd. Ludolf en ik hebben er voor gekozen aan de noordkant van het dorp te gaan vissen op de invalidensteiger. Hier hebben we wel vaker gevist en meestal is er wel een aardig visje te vangen. De rest verkiest de zuidkant van het dorp. Als we de spullen hebben geïnstalleerd en het half zeven is kunnen we aan de bak. Ludolf vangt al snel de eerste visjes, eigenwijs als ik ben begin ik met een mestpiertje en duurt het wat langer voordat ik de eerste aanbeet krijg. Een mooie opsteker, de dobber komt langzaam omhoog en beweegt naar rechts, zal toch niet direct zo'n mooie brasem zijn. Nu moet ik bekennen dat sinds dat het diep is uitgebaggerd de kleine brasem, zo vanaf het tweede levensjaar, zich meent te moeten gedragen als de grote volwassen platten door de dobber langzaam te lichten en er dan mee vandoor te gaan. Ook nu blijkt dit het geval te zijn en vang ik een plattertje van nog geen 15 cm.
 

Dan is er golfslag en zie ik mijn maat Ludolf in alle rust een mooie vis drillen. Een wilde kerngezonde brasem die het gedrag vertoont van een karper door keer op keer het elastiek uit de hengel te trekken. Ludolf trekt uiteindelijk aan het langste eind van het elastiek en weet een mooie donkerbruine brasem te landen.
 

We hadden al een aantal van deze brasems aan het oppervlak gezien maar nu Ludolf er een heeft gevangen geeft dat de burger weer moed. Helaas voor ons bleef het bij deze ene brasem en moesten we het voor de rest van de ochtend doen met het kroost.
 

Als in de loop van de ochtend Hans koster even komt buurten krijgen we informatie over de vangsten van de andere deelnemers, Peter Jan heeft al vier dikke platten, Henny een kleine honderd vissen en ook Eddy en Klaas Kort hebben de nodige vis gevangen. Het lijkt er op dat de vangsten aan de zuidkant beter zijn. Maar we missen nog een deelnemer, Henk Lubbers moet ook ergens ten zuiden van ons zitten maar van hem geen info.

Tegen twaalven houd ik het voor gezien, de motregen valt nog steeds, de aanbeten zijn zo goed als stil komen te vallen, rustig de spullen opbergen. Ludolf houdt het ook voor gezien, we wegen onze vangsten, Ludolf een kleine 3 kilo en ik een kleine 4 kilo, we moeten het er maar mee doen.

Op naar de rest van de deelnemers, als eerste kom ik Henny tegen, even bijkletsen, Henny heeft inmiddels 135 vissen op de teller staan, nu het gewicht nog, ruim 7 kilo. Dan is Eddy aan de beurt, twee mooie brasems brengen zo'n 3,5 kilo op de schaal. Bij Klaas Kort andermaal ruim 7 kilo, even meer dan Henny. Peter Jan is de volgende, bijna 8 kilo, spekkoper zou je denken.

 

Als we Henk hebben gevonden doet hij een beetje vreemd, hij lijkt moeite te hebben met het lichten van het leefnet. Ik zeg dan ook tegen Ludolf dat hij even moet helpen omdat het net vast zit in de klei. Als de voorlaatste ring de waterspiegel bereikt blijkt Henk geen grapjes te maken maar komt er een net met flink spartelende vissen boven water, mooie brasems en een portie wat kleinere vissen. Als ik de weger omhoog til voel ik al dat dit de winnaar is van vandaag, Henk heeft in totaal ruim 11,5 kilo vis weten te vangen, chapeau.


De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Henk Lubbers 11.535  
2 Peter Jan Mulder 7.717  
3 Klaas Kort 7.482  
4 Henny Holt 7.012  
5 Sjoerd de Jong 3.811  
6 Eddy Kamminga 3.492  
7 Ludolf Wierenga 2.987  
       

 

Zaterdag 17 juni, de Pekel Aa bij Oudeschans

Vandaag was het om half zes verzamelen, we gingen eens een keer wat verder van huis te vissen en om tijd genoeg te hebben voor de vangsten die we in onze gedachten al in de netten zagen zitten wilden we geen tijd verliezen aan het extra reizen. Hier in de "Graanrepubliek" stromen een aantal hele mooie wateren, een daarvan is de Pekel Aa, van oorsprong een riviertje dat stroomt van Oude Pekela naar de Bult waar het samenkomt met de Westerwoldse Aa.

We waren vandaag maar met ons zevenen, een paar van de vaste deelnemers hadden andere verplichtingen, de één leuke en de ander minder leuke. Als we aankomen bij het water even een laatste instructie en vervolgens kan iedereen een plekje zoeken, om dit te vergemakkelijken heb ik wat gele stippen aan de kant van het pad geplaatst. De visspullen worden over het dijkje naar de stek gebracht en na een korte tijd van opbouwen kan het vissen beginnen. Het mooie weer dat ons beloofd was heeft onderweg wat vertraging opgelopen, het is bewolkt en er staat een fris briesje, het vest kan aanblijven.

Peter Jan is de eerste die ik een visje zie vangen, weliswaar een "snotter", maar vis is vis. Het duurt een tijdje tot ik ook een aanbeet krijg, een plattertje, hup, in het leefnet, van de nul af. Dit plattertje kreeg gedurende de wedstrijd gezelschap van nog een paar visjes, het was echt peuteren om een visje te vangen. Als Henk dan even komt buurten blijken ook hij en Henny in het zelfde water te vissen, weinig aanbeten en nog minder vis.

 

Peter Jan, ter linker zijde van mij in het struweel, blijft geconcentreerd, maar ook bij hem is het vaak dat de aanbeten niet zichtbaar zijn maar de maden wel leeggezogen. Langere of kortere onderlijn het maakt niet uit, als je wat vangt is het meer een toevalstreffer dan dat de vis serieus aan het azen is.

 

Met het mooie weer op komst zie je op de A7 in de loop van de ochtend steeds meer vakantiegangers voorbij komen, de een met een sleurhut achter de auto de ander met een camper op weg naar de vakantiebestemming. Als ik alles geweten had was ik ze gaan tellen en had zo mijn tijd zinloos ingevuld. Maar we zijn nu eenmaal aan het vissen dus blijven we op die ene aanbeet wachten, er zal toch wel eens een dikke platte voorbij komen?

 

Nee dus, "Het kan verkeeren" zei Bredero al eens, laten we daar maar aan vasthouden voor de volgende wedstrijd.

 

De Pekel Aa bij Oudeschans

De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Sjoerd de jong 2.228  
2 Peter Jan Mulder 2.193  
3 Klaas Kort 1.312  
4 Henny Holt 1.265  
5 Klaas Joldersma 956  
6 Henk Lubbers 762  
7 Eddy Kamminga 0  
       

 

Zaterdag 3 juni, het Boterdiep "daar bij die molen"

Een beetje later dan normaal het verslag, de verjaardag van de enige kleindochter van mijn ouders bracht mij zondag in Arnhem, een ritje wat ik graag voor mijn ouders over heb, beiden in de tachtig, best nog kwiek, maar op zo'n leeftijd is Arnhem best ver. Als chauffeur breng ik hen op de plaats van bestemming en  laat hen dan eerst alleen bij bij mijn broer en schoonzus en datgeen dat zij als nazaten op de wereld hebben gezet.

Rondom Arnhem zijn voldoende locaties waar ik mijn interesses kwijt kan, vissers aan de Neder-Rijn, maar bovenal de historie van de Tweede Wereld Oorlog. Market Garden, waarschijnlijk de slag die het einde van de Duitse bezetting inleidde en het einde van die vreselijke oorlog heeft bewerkstelligd, vond in deze omgeving plaats, vaak heb ik stilgestaan bij het monument langs de Rijn en de oorlogsgraven in Oosterbeek, vandaag ga ik naar Groesbeek naar het "Canadian War Cemetery". Een prachtige omgeving om te leven, maar niet om op jonge leeftijd te sterven. Dan sta je, na wat tips van de TomTom, voor een veld met meer dan 2600 kruszen, allemaal Canadezen die voor onze vrijheid hun leven lieten, vaak een jaar of twintig oud, dan ben je even stil en heb je ongelooflijk veel waardering voor wat zij hebben gedaan en de offers die zij brachten voor ons land.

 

Maar het gaat jullie natuurlijk om die zaterdag, de tweede competitie van de VOP. Ruim vooraf hadden we al besloten naar het Boterdiep te gaan, in het verleden hadden we hier wel leuke resultaten behaald. Het is deze zaterdag qua weer een beetje spannend, er zou nog wel eens een beste bui over kunnen komen, achteraf bleef het tot kwart over twaalf droog, lang genoeg voor een lekkere ochtend vissen in een water waar door de aanwezige Gele Plomp niet overal even makkelijk kan worden gevist.

 

Aangekomen bij het water op zoek naar een plekje, als je dan denkt een plekje te hebben gevonden blijken de Gele plomp of een achteloos gedumpte bedbodem roet in het eten te gooien. Bij het keren bij het viaduct maar opnieuw op zoek, bij Peter Jan aangekomen wijst hij een plekje aan waar ik eventueel wel kan zitten. De wal is echter zo steil dat ik besluit even verder te kijken, metertje of vijf en ik heb een plekje, hier gaan we het proberen, misschien niet al te slim zo bij de kampioen van het voorgaande seizoen, maar je moet wat.
 

De boel uit de auto, alles in gereedheid en dan peilen en voeren. Normaal gaan er een aantal ballen voer richting dobber maar door het gevoel dat het gevoel van richting de laatste tijd wat minder wordt besluit ik het voer met de cup te brengen. Voor de wat minder ingewijden, betekent niet dat ik het water op- of in ga, maar dat ik met een aangepast hengeldeel het voer in een daarvoor gemaakt kommetje daar te water laat waar ik het wil hebben.

 

Aan mijn linkerzijde zie ik Peter Jan al snel de eerste visjes aan wal brengen, zal toch niet dat ik weer spekkoper ben. Mijn gevoel heeft mij er toe gebracht wat geknipte pieren en rijkelijk casters op de plek te droppen in de hoop dat de brasem tot azen is te brengen. Eerst wat kleintjes vangen om plaats te maken voor de dikke platten of gewoon misgokken en op mijn neus gaan.

 

Peter Jan vangt al snel zijn eerste vissen, bij mij loopt het niet zo'n vaart. Een paar kleine plattertjes, wat groter aas op de haak, die kleintjes zijn mij niet naar de zin. Snel vang ik twee mooie grote roodvoorns en dan wordt het stil, stilte voor de storm?

Ik besluit wat voer en casters bij te cuppen. Peter Jan heeft inmiddels een forse aanbeet op de feeder, te fors blijkt de lijn breekt. Jammer ik had graag willen zien wat voor monster dit was geweest.

 

Dan verschijnen tekenen van vis op mijn voerplek, met dit mooie rustige weer kun je haast op het water lezen wat er anderhalve meter naar beneden aan de gang is. Mijn dobber komt langzaam omhoog om vervolgens rustig in het diepe te verdwijnen, ik tik aan en het elastiek komt direct een heel eind uit de top, een prachtige dikke brasem is mijn deel. Deze situatie zal zich nog een flink aantal keren voordoen. Het vreemde is wel dat Peter Jan zijn vangsten van een wat ander kaliber zijn. We zitten niet zo gekke ver van elkaar, waarom ik wel en hij niet, ik gun hem echt een paar van die mooie brasems. Gelukkig vangt hij na verloop van tijd er nog een aan de feeder.

 

Als het dan kwart over twaalf is stoppen we met vissen en wordt de vangst gewogen, Peter Jan heeft 5 kilo, nu mijn leefnet uit het water, Peter Jan geeft een helpende hand om het net op het droge te krijgen, er zit een mooi gewicht aan vis in het net, aan de weger blijkt dat het in totaal ruim 21 kilo is. Bij het wegen van de vangsten van de overige deelnemers blijkt mijn vangst toch wel uitzonderlijk, Klaas Kort komt een eindje in de richting met een kleine zes kilo. Als laatste kom ik bij Eddy Kamminga, ook hij heeft de brasems weten te vangen, zijn vangst brengt een dikke 13 kilo aan de haak.

 

De tweede van in totaal negen wedstrijden zit er op, een heerlijke dag waar het droog bleef tot kwart over twaalf en waar ieder van ons zijn visje wist te vangen.

 

 

Oh ja, die kleindochter heet Eva, is acht jaar geworden en kan verrekte goed Donald Duck tekenen.

 

 

De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Sjoerd de jong 21.618  
2 Eddy Kamminga 13.115  
3 Klaas Kort 5.839  
4 Peter Jan Mulder 5.003  
5 Henny Holt 3.215  
6 Klaas Joldersma 1.751  
7 Henk Lubbers 1.303  
8 Eddy Bezema 829  
       

Zaterdag 20 mei, het Hoendiep bij Hoogkerk

Eindelijk is het zover, de zaterdagcompetitie gaat weer van start, negen wedstrijden waarin we gaan strijden om het kampioenschap. Om goed half zes in de ochtend komen de eerste deelnemers al af op de geur van de koffie. Buiten is er wat hilariteit, Klaas Kort, herstellende van een ingreep aan zijn hand welke noodzakelijk was i.v.m. de ziekte van Dupuytren, is weer van de partij. Peter Jan vraagt zich af of er voor hem apart een G-wedstrijd is georganiseerd gezien zijn handicap.


Na een kopje koffie en wat slap geouwehoer is het tegen zessen en vetrekken we met ons zevenen in de richting van Hoogkerk. Wat het weer betreft hebben we geluk, het heeft een groot deel van de avond en nacht geregend maar nu lijkt de zon door te breken.

 

Aangekomen bij het water hebben de meesten hun oude vertrouwde plekje op de oever weer ingenomen en worden de materialen in gereedheid gebracht. Als het vertrouwde fluitje dan klinkt kunnen we beginnen. Zelf heb ik de vaste stok thuis gelaten en heb een picker en een feeder meegenomen, eens weer wat anders en dit water lijkt mij er wel geschikt voor. Voor dat ik de eerste korf met voer en aas naar de overkant kan transporteren vangt Henny zijn eerste visjes al, dat lijkt goed. Na wat te hebben gevoerd gaat de onderlijn er aan en begint het eigenlijke vissen voor mij. Snel heb ik een eerste aanbeet, een baarsje, niet de vis waar ik op hoopte maar het is vis.

 

Door mijn plek heb ik een mooi overzicht en kan ik Henny, Henk en Klaas Joldersma een beetje in de gaten houden, ook zij vangen hun visje al zijn het veelal tweede en derdejaars exemplaren. De aanbeten bij mij veranderen van de wilde tikken van de baars naar wat rustiger bewegingen van het topje van de hengel, ik sla aan en warempel het voelt toch echt als een grotere vis, een mooie brasem is mijn deel. Na nog een paar van die mooie platten te hebben gevangen zie ik mijn topje hele kleine bewegingen maken, mijn gevoel zegt dat dit wel eens een echte dikke platte kan zijn. Met een zijwaartse beweging zet ik de haak en voelt het alsof ik een stuk spoorbiels aan de haak heb met dit verschil dat deze biels wat  woeste bewegingen maakt. Nu rustig blijven en de vis niet verspelen, even later heb ik een brasem in het schepnet liggen waar je "u" tegen zegt, wat een lekker gevoel.

 

Henny is even wezen buurten bij Henk en komt al kauwend weer terug naar zijn plekje, wat blijkt, Henk heeft een doos met lekkere pralines meegenomen en trakteert ons op een heerlijk stukje chocolade. Peter Jan en Klaas Kort hebben pech, die zitten te ver weg om een chocolaatje te brengen.

 

Henny naast mij doet zijn best, probeert zelfs een piertje om toch nog een dikke platte te vangen. Lange tijd lijkt dit niet te lukken als ineens zijn dobber in het diepe verdwijnt en hij zijn hengel tot het uiterste moet testen met een mooie dikke brasem aan het einde van de lijn. Het beest geeft echter geen krimp, zo zit de vis voor de kant en zo is hij weer een paar meter verder het water in. Als ik de vis dan bijna kan scheppen schiet de haak los. Helaas. Henk weet te vertellen dat ik de vis een zetje heb gegeven uit jalousie, maar zo ben ik niet, toch?

 

Bij mij zijn de aanbeten inmiddels voorbij, wat ik ook probeer het wil niet meer lukken, wel zie ik Klaas Joldersma op de punt nog een paar mooie brasems vangen. Als het dan twaalf uur is gaan we wegen, Eddy is als eerste en Peter Jan als laatste, met gewichten tussen de 1.671 gram en 17.175 gram liggen de vangsten een eind uit elkaar, vandaag was het duidelijk dat de pickers en de feeders in het voordeel waren. Met ons zevenen wisten we meer dan 56 kilo vis te vangen een mooi resultaat.
 

Vissen voorbij, nu nog even Eddy uit de brand helpen, heeft zijn lampen laten branden en nu de accu leeg, met een paar man even een drukker en de motor loopt weer, terug naar Ten Post.

 

 

De uitslag:

  Naam Vangst in grammen  
1 Peter Jan Mulder 17.175  
2 Eddy Kamminga 12.301  
3 Sjoerd de Jong 11.570  
4 Klaas Joldersma 6.926  
5 Klaas Kort 3.591  
6 Henny Holt 3.493  
7 Henk Lubbers 1.671  
       
       

 

 

Top